Dziś staliśmy się ofiarami braku dostawy składników w Życiu Warszawy, przez co zdecydowaliśmy się na odwiedzenie wielokrotnie mijanego przez nas miejsca, tuż obok Pawilonów – mowa o Waffle Bar. Przyjazny szyld zaprosił nas uprzejmie do środka schodkami w dół, a naszym oczom ukazała się dość duża, jak na rozmiar baru kuchnia, w której krzątało się kilku pracowników. Na ścianie widniało menu wypisane kredą, w którym znaleźć mogliśmy kilka opcji kanadyjskich gofrów na słono (z wołowiną angus, łososiem, jajkiem z bekonem czy humusem ) lub słodko (truskawkowo – czekoladowe, karmelizowany boczek z melonem lub z kozim serem i gruszką) oraz napojów, np. cydr, fritzkola i zwykłe piwo. Pokusiliśmy się o jedną, prozdrowotną decyzję, czyli wafel razowy zamiast pszennego. Inną opcją są także dania bezglutenowe.

Wybraliśmy dwie porcje: jedna z wołowiną, konfiturą z czerwonej cebulki oraz z serem gorgonzola (20zł) , a także, jako drugą, z kurczakiem, trawą cytrynową w mleku kokosowym i garścią dodatków wprost z warzywniaka – marchewką, pomidorem i kapustą (18zł). Ceny nieco nas zaskoczyły, bo podobnej wielkości gofry dostać można np. w Gofiarni za sporo niższą kwotę, ale z nadzieją na syty i dobrej jakości posiłek udaliśmy się do sąsiedniej, wydzielonej salki z kilkoma stolikami, ściany której przyozdobione były zdjęciami gwiazd wprost z hollywoodzkich apartamentów.

Po kilkunastu minutach oczekiwania na nasz stolik trafiły dwie tacki wyłożone papierem śniadaniowym, na którym spoczywały po dwie połówki starannie przygotowanych gofrów. Danie wydało się być dość pokaźne – dwie warstwy ciasta razowego, pomiędzy którym upakowane były wszystkie dodatki. Opcja z kurczakiem już na samym początku mnie rozczarowała, ponieważ nie byłam w stanie odnaleźć w niej mięsa. Jak się okazało, było ono zapieczone wraz z ciastem, jednak w dość skromnej ilości, niemalże niewyczuwalnej, szczególnie w jednej połówce gofra. Całość dopełniały warzywa, jednak nadal nie czułam się usatysfakcjonowana. Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że cena była zbyt wygórowana, jak na tak skromnie przyrządzony, zakrawający o wegetariańską wersję, posiłek. Sam wafel był bardzo smaczny, miękki i sycący, ale moja chęć skosztowania białkowego elementu wzięła górę i danie zyskało miano zwyczajnego i niczym nie wyróżniającego się spośród innych (tańszych) opcji.

Waffel z kurczakiem i trawą cytrynową

Wafel z wołowiną prezentował się znacznie lepiej – mnogość dodatków i niemalże dwukrotnie większa ich zawartość zwyciężyła, a było to zwieńczone nieco większą ilością dobrej jakości wołowiny. Świetnie komponowała się ona z karmelizowaną słodką cebulką i serem gorgonzola, jednak Damian stwierdził, że nieco zbyt mocno wypieczony i za gruby wafel zdominował smak i ostatecznie także uznał, że cena sięgająca 20 złotych to trochę za dużo, jeśli chodzi o tego typu danie.

Danie było bardzo pożywne, jednak nie sama ilość, a jakość powinna dominować, co nieco nas rozczarowało i żałowaliśmy trochę, że nie mogliśmy zamówić smakowitej golonki w przystępnej cenie w miejscu, do którego początkowo zmierzaliśmy.

Waffel z wołowina i konfiturą z czerwonej cebulki

Innym minusem była kuchnia – zbyt głośna i obsługiwana przez szkolących się właśnie pracowników. Tylko jedna osoba była w stanie wytłumaczyć nam, czym różnią się dwa rodzaje gofrów z wołowiną, a jeden z kucharzy nie wiedział, jak nazywa się ser, którego używa, przyrządzając zamówiony przez Damiana gofr z gorgonzolą. Wprowadziło to nieco nieufności do naszych umysłów, jednak mamy nadzieję na uzupełnienie wiadomości i w przyszłości obszerniejszą wiedzę i lepszą obsługę.

Waffle Bar to miejsce, w którym można zaspokoić głód, jednak nie zawsze wymagania smakowe. Rzut na to ma wysoka cena, przez co prowadzący restaurację sami podnoszą sobie poprzeczkę, której nie potrafią zgrabnie i z klasą przeskoczyć.

WAFFLE BAR

Adres: Al. Jerozolimskie 4, Warszawa

Godziny otwarcia:  

Pon – Czw.: 10:00 – 22:00
Pt.: 10:00 – 23:00
Sob.: 11:00 – 23:00
Niedz.: 11:00 – 20:00

Strona internetowa: FB